Toeschouwer

Dora

Ik peddel door het water
– dat breekt mijn spiegelbeeld –
als toeschouwer ben ik omgeven
door een roerloos liefdestafereel.

Witter als wit staar ik
naar dobberende eenden
met linten als waaiend gras
verfraai ik deze ongewone dag.

Een sprookjeshuwelijk in beeld
gedrapeerd in een maagdelijk kleed
is als een ster aan de hemel
voor eeuwig vastgelegd.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 04-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dora (Actief sinds: 04-10-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Toeschouwer’ van Dora zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.