Op mijn netvlies
Op m'n netvlies staat jouw beeld
gegrift, dat nooit vergeelt,
wijl jij onuitwisbare indruk maakte,
ik nooit meer kwijt raakte.
Je vormen onvoorstelbaar schoon,
ik graag mijn liefde betoon,
je rode lippen om te kussen,
onze hartstocht nooit te blussen.
Jouw borsten zo zacht en pront,
jouw tepels recht vooruit,
wachtend op m’n gulzig’ mond,
je lippen al voor ’t zoenen getuit,
mijn handen dwalen rond,
door geen enkle hindernis gestuit.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 18-12-2024
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
© Op dit gedicht 'Op mijn netvlies' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.