Ik zag laatst
Ik zag laatst 'n meisje gaan,
vóór me, wiegend in de laan.
Haar billen ritmisch heen en weer,
haar borsten deinend op en neer.
Ik liep wat sneller, haalde haar in,
wat 'k zag, was pas het begin.
Ze bleek echt ‘n geweldig stuk,
deez ontmoeting is dus puur geluk.
Zij bleek mij ook heel leuk te vinden,
dat liet ze me met ‘n lachje blijken,
en bleek er geen doekjes om te winden.
Ze bekeek mij ook van top tot teen.
Toen zoenden we elkaar onder de linden,
waren voortaan met z'n tweeën één.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-09-2024
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
© Op dit gedicht 'Ik zag laatst' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.