Doodtij
De golven van de tijd
deinen eindeloos voort
tot op het einde blijkt,
de tijd de golven smoort.
De stem van jouw lippen
zingt ’t lied der liefde,
beroert ermee mijn hart,
bezweert alle smart.
Zee van golven die jij ontlokt,
doet m’n hart sneller kloppen
en m’n koude bloed verhitten.
De stilte die ten leste blijft,
overstemt de ruis der golven,
't geluk van jouw liefde beklijft.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-09-2024
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
© Op dit gedicht 'Doodtij' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.