Van wanten

Joris Olivier



Door haar mond te kussen,
wist ik 't brandje in mij te blussen.
Zij zei, je houdt er toch niet mee op,
kom ik van de regen in de drop!

Ik vroeg wat ze wilde dan,
ik bedoel dus, wat is 't plan?
Nou zei ze, ik sta in vuur en vlam,
met je kus is ’t hek van de dam!

Dat liet ik mij geen twee keer
zeggen, ging meteen in de weer,
bleef dus niet bij kussen alleen,
ze kreeg haar zin van top tot teen.

Die aanpak beviel deez dame zeer,
dus wilde zij nog wel meer.
Dat viel bij mij in goede smaak,
wij vermaken elkaar nu heel vaak.


Over dit gedicht 

Geplaatst op: 25-08-2024

Gedicht beoordelen

Gemiddelde cijfer: 0
Aantal beoordelingen: 0

Over deze dichter

Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)


© Op dit gedicht 'Van wanten' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.