Spontane actie
Ik droomde met open ogen,
kon mijn ogen niet geloven,
zoiets had ik nooit eer gezien,
en ook nog kortbij bovendien!
Haar om in weg te kroelen,
borsten ik graag zou willen voelen,
lippen ik dolgraag wil kussen
om mijn lust te blussen.
’n Schoonheid ik nooit eer zag,
’k stond te trillen op m’n benen,
die zei mij, míj́, zo maar gedag.
Ze kuste mij spontaan op d’mond,
waarvoor ze stond op d’r tenen,
wat ik echt heel geweldig vond.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 31-07-2024
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
© Op dit gedicht 'Spontane actie' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.