Koning te rijk

Joris Olivier

Wijl ‘k loop op de dijk,
voel ‘k mij de koning te rijk,
want zij lachte naar mij,
en dat, dát maakte mij blij.

Mijn hart zingt ’t hoogste lied,
want weg, weg is mijn verdriet,
vogeltjes fluiten louter voor mij,
o, wat wil ‘k graag met haar vrij.

Mijn hart bonst een polonaise,
mijn bloed raast door m'n lijf,
loop te dansen als Louis Seize.

Voor mij staat nu buiten kijf,
m’n leven kent nooit meer baisse,
hoop ‘k voor immer bij d'r blijf.