Queeste zonder eind

Joris Olivier

Dwalend door berg en dal
volgt jouw beeld mij overal,
of ik nu slaap of als ik waak,
altijd zie ik jou even vaak.

Maar jou aanraken, dat niet,
ik weet zelfs niet of jij mij ziet,
uit mijn blikveld raak je nooit,
o, wanneer bereik ik jou ooit.

Mijn verlangen naar jou neemt
steeds toe, weet niet wat schort,
alles is zo ongelooflijk vreemd,

weet niet wat er van mij wordt,
dwalend door dit eindloos beemd,
vrees de tijd blijkt daarvoor te kort.