Geluksextase
In haar ogen zag hij ‘t beeld,
de spiegel van hun liefde,
die hij binnen in haar vond,
wat hun beider ziel verbond.
De onhoorb‘re woorden
hij overbracht, niet sprak,
brachten hun harten saam,
nu in ‘n zelfde ritme slaan.
Blikken versmolten tot één,
lippen gingen als vanzelf vaneen,
hun adem vormde harmonisch
orkestraal stil gefluister.
De wereld leek stil te staan,
beiden zweefden hemelhoog,
in wolken van geluksextase,
waaraan nooit 'n einde kome.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-06-2024
Over deze dichter
Joris Olivier (Actief sinds: 09-06-2023)
© Op dit gedicht 'Geluksextase' van Joris Olivier zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.