INLOGGEN
«»

Pantograaf

Ik zoek maar vind slechts kaartfragmenten
Van ons versleuteld verleden
Waardoor ik mijn eigen wartaal
Niet meer kan ontleden

Half leesbare coƶrdinaten die
Geen locaties kunnen duiden
Vind ik jou in het Sprekende Noorden
Of in het Zwijgende Zuiden?

Waar is het nulpunt onder mijn voeten
Hoe ken ik nu mijn perspectief
Of moet ik opnieuw gaan zoeken
Naar een optisch alternatief

Door scheve projecties
Vallen mijn ideeƫn in duigen
Over hoe onze kustlijnen
In elkander buigen

Hoe is het mogelijk dat we
Beland zijn op verschillende sporen
Onze meridianen lopen parallel
Wij waren toch nooit tegenpolen?

Onverzadigde kleuren hebben
Mijn wereldbeeld versluierd
Ik geef er alles voor om de landkaart te vinden
Die de weg naar jouw hart ontsluiert

Ook al voel ik me geperst in een kleinschalig raster
Waardoor grote woorden en diepe
Gedachten worden bijgeslepen
Mijn besluit staat alleen maar vaster

Met mijn pantograaf
Vergroot ik jouw liefde voor mij
Tot oneindig grote dromen waar
Ik de rest van mijn leven in ga wonen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 04-02-2023

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Valentijn
Actief sinds: 28-12-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Pantograaf’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.