Het ultieme sirenelied

wil melker


het ultieme sirenelied


ik heb je
aangekleed
terwijl jij
met je staart
soepel door
het water gleed
mijn liefste
zeemeermin

die mij heel
verwonderd
aankeek van
hoe moet ik
nu landen op
scherpe randen
van rotsen met
natte zilte handen

wij zijn samen
opgezwommen
naar de uitkijkpost
in de haven
heb lenteachtig
zeewier bedongen
om je schoonheid
met jeugd te behagen

nog spartel
je tegen geeft
met vinnen
kozende
liefdesvegen
zingt zacht het
ultieme sirenelied
ik heb je innig lief


wil melker
01/07/2021
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 01-07-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Het ultieme sirenelied’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.