Koppige geuren
In de flauwe bocht
zal ik je voorbij scheuren
en schrok van gebeuren
en rook je koppige geuren
even voorbij de molen kreeg je
een klap van de wieken
en moest je uitzieken
maar ik bleef je toch rieken
het koppige dat aan je vastzit
waarvan ik soms moet trillen
waarvan je met bijwijlen hoort gillen
het is zeker niet van je weidse billen
een geur van een viooltje draag je niet mee
maar het is hoegenaamd
of nauwkeurig gezegd dusgenaamd
dat jouw vrouwelijkheid me omvaamt.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-02-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Koppige geuren’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.