Roos (2)
Zwijg, gij schreeuwers dezer aarde.
Uw woordenstroom verliest
zijn waarde
in de kolkende waterval
van ziedend schelle woorden.
Er zijn er zo velen,
die met hun schetterend gebral,
vanuit naar boven opgeheven kelen,
de hemel verstoren
met hun valse akkoorden.
Maar,
dit ene woord verguldt,
verfijnd en broos,
hetgeen de frasenstroom verhult:
Roos
Het woord
dat uitgroeit tot gedicht,
dat vlammend nu de stille
ruimte vult
en eenzaam rust in het avondlicht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-12-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
JanLucas van der Woude (Actief sinds: 02-12-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Roos (2)’ van JanLucas van der Woude zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.