Met regen

wil melker

met regen


jij hebt
met regen
ooit mijn tranen
gedroogd toen het
pijpenstelen goot

een minuscuul
stroompje in de
natuurlijke zondvloed
dat heel privé een
eigen bedding had

emoties speelden
eindelijk open kaart
toen de dijk
gebroken was en ik
mezelf verloren gaf

een grote plu
sloot blikken buiten
toen koesterende
handen mij in jouw
armen wilden sluiten

jij hebt de druppels
weggekust voor zover
ze nog niet waren
gesust op mijn van de
weersomstuit warme huid


wil melker
08/04/2020
www.wilmelkerrafels.deds.nl