«»
maar het is moeilijk
om gezelschap te zijn
en zelfs dan ben ik alleen
zonder jou
morgen kom je misschien
nooit meer thuis
uit het ziekenhuis
Ik heb geen rust
buren bellen aan
tussen de bezoekuren
ze willen iets doen
en iedereen vraagt antwoorden
die weer een dag geruststellen
Ik word bewonderd
ik ben sterk, het moet
Wie zich verwondert kent me niet
Jij kent mij, maar vaak ook niet
Verlaat me niet
verlaat me niet
Misschien nooit meer
Ze bedoelen het goedmaar het is moeilijk
om gezelschap te zijn
en zelfs dan ben ik alleen
zonder jou
morgen kom je misschien
nooit meer thuis
uit het ziekenhuis
Ik heb geen rust
buren bellen aan
tussen de bezoekuren
ze willen iets doen
en iedereen vraagt antwoorden
die weer een dag geruststellen
Ik word bewonderd
ik ben sterk, het moet
Wie zich verwondert kent me niet
Jij kent mij, maar vaak ook niet
Verlaat me niet
verlaat me niet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 31-12-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
ZywaActief sinds: 25-04-2018Informatie bij het gedicht:
Voor Dorothea // Bundel 'Meer' Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Misschien nooit meer’ van Zywa zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|