INLOGGEN
«»

Voortdurende rouw

Hoe toch troost je een vrouw die al rouwt
terwijl haar man er nog is?
Aftakeling volop aanwezig, het voort-
durende gemis.....

De zo geliefde trekken zien en tóch niet meer
kunnen communiceren
Die ellendige ziekte ook die dementie heet en
wat moet zij zélf wel niet ontberen?

Ik zie beiden zitten, nóg wel kent hij dan haar
naam
Zo'n heel lief stel, het is niet eerlijk...
Hoe lang blijft zij zo sterk nog wel?

Dakoyria, 2019.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 25-11-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Voortdurende rouw’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.