«»
In mij leven de vele herinneringen, niet
tot een blij positivisme bestemd
Zelfs als ik je vandaag nog zou zien, één
en al vervreemding sindsdien
Ik heb er intussen vrede mee en hoop dat
je gelukkig bent, misschien?
Het trieste besef dat ik aan mijn laatste
stukje bezig ben...
Zin probeer ik wat te zoeken in huidige
contacten Zou ik slagen daarin of
opnieuw hopeloos 'zakken?'
Dakoyria, 2019.
Niet meer zien en rouw
Het lijkt en voelt soms of je gestorven bentIn mij leven de vele herinneringen, niet
tot een blij positivisme bestemd
Zelfs als ik je vandaag nog zou zien, één
en al vervreemding sindsdien
Ik heb er intussen vrede mee en hoop dat
je gelukkig bent, misschien?
Het trieste besef dat ik aan mijn laatste
stukje bezig ben...
Zin probeer ik wat te zoeken in huidige
contacten Zou ik slagen daarin of
opnieuw hopeloos 'zakken?'
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-10-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Niet meer zien en rouw’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|