Bedrog

Ron Dietvorst

Hij droop af met zijn staart tussen de benen
toen hij haar verraste wanneer ze zat te wenen
voor het zoveelste bedrog dat hij had gepleegd
en dat hij zo van tafel had geveegd

alsof het niets was... bah wat een canard
van het hoedenrek nam hij zijn flambard
en ging na een uur op de plee
naar zijn atelier

maar nu voelde hij toch gêne
het was me daar een scène
waarin hij zag hoe ze zich echt verdroot
en terecht schaamde hij zich dood.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 05-01-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Bedrog’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.