Esther

Moria

Zoals we samen zaten, gewoon op een terras
Voel'k me hopeloos verlaten, en mis ik wat ooit was
Aan hoe we samen praatten en zaten in de zon
Gaan mijn gedachten dwalen, aan toen het net begon
Mijn hand streelde de jouwe en we zeiden even niets
Gewoon omdat het goed was, het hoefde gewoon niet
Wel had ik willen zeggen, hoe lief ik jou wel vond
Ik had je alles mogen zeggen, maar ik hield mijn mond...

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 30-07-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Moria (Actief sinds: 29-07-2018)

Informatie bij het gedicht

Dit gedicht is geschreven voor Esther H. uit Amsterdam.Ik heb haar niet gezegd wat ik echt voor haar voelde, bang om gekwetst te worden..

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Esther’ van Moria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.