Vakantieliefde
Zeven weken
Zonder jouw ogen
Verdrinkend in blauwe tranen
Prevel ik gevederde monologen
En zoek mijn toevlucht in wanen
Ik heb een nabeeld opgericht
In het park der Reizende Zielen
Elke dag bezoek ik je gezicht
Het geeft me vleugels op wielen
Nog nooit ben ik zo ver
Buiten mijn kosmos geraakt
Niet eerder zag ik een ster
Zo dichtbij en volmaakt
Ik dacht dat ik alles won
Maar boven de weg naar jouw hart
Schijnt een zilte zon
Ik ben in buitenzinnen verward
Wanneer kan ik weer slapen
Wanneer heb ik weer rust
Als ik maar niet
Aan dit smachten gehecht ga raken
En bang ben dat je mij
Op een zoete morgen
Wakker kust
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-08-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Valentijn (Actief sinds: 28-12-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vakantieliefde’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.