«»
De vriend van een vriendin, ik stond er niet bij stil, 'k had er niet over nagedacht.
Vele feestjes en ontmoetingen, maanden gingen voorbij...
Elke keer weer dat gevoel, ik pas bij jou en jij past precies ook goed bij mij?!
Je laat mij stralen, ik wil de beste versie van mezelf zijn, het voelt veel te goed...
De omgeving verdwijnt, bij mij staat alles staat stil, tijd heeft geen invloed.
Ik word als een magneet naar je toe getrokken, samen lachen, dansen, uitdagen... de tijd vliegt voorbij...
en dan denk ik achteraf, het leven is te kort dus waarom is er geen 'wij'?
De situatie is te moeilijk, beiden een relatie dus alles voelt zo dubbel aan...
ik zou je zo graag willen kussen, maar als ik toegeef aan die verlangens, waar zouden we dan staan?!
Ik lig in de knoop met mezelf, ik haat het dat ik je echt graag wil...
soms kan ik me moeilijk beheersen en raak ik je stiekem aan, niemand heeft iets door en wij houden het stil.
Misschien beeld ik het mij allemaal maar in en overdrijf ik het allemaal...
je weet wel, meisjes en hun gevoelens, 't is misschien om te spelen? veel te banaal?
Maar ik voel wat ik voel... als je mij nu eens zou kwetsen of iets ergs tegen me zegt!
Dan zou het misschien wel stoppen, en is het eindelijk gedaan met dit gevoelens-gevecht!
En... als dromen mag... dan had ik je eerder ontmoet,
beiden jonger en single, op de revu fuif, en dan zou ik bij onze 2e dans niet moeten zeggen dat je dringend terug naar je vriendin moet.
Verboden
Intrigerende verschijning, blinkende ogen, speelse lach...De vriend van een vriendin, ik stond er niet bij stil, 'k had er niet over nagedacht.
Vele feestjes en ontmoetingen, maanden gingen voorbij...
Elke keer weer dat gevoel, ik pas bij jou en jij past precies ook goed bij mij?!
Je laat mij stralen, ik wil de beste versie van mezelf zijn, het voelt veel te goed...
De omgeving verdwijnt, bij mij staat alles staat stil, tijd heeft geen invloed.
Ik word als een magneet naar je toe getrokken, samen lachen, dansen, uitdagen... de tijd vliegt voorbij...
en dan denk ik achteraf, het leven is te kort dus waarom is er geen 'wij'?
De situatie is te moeilijk, beiden een relatie dus alles voelt zo dubbel aan...
ik zou je zo graag willen kussen, maar als ik toegeef aan die verlangens, waar zouden we dan staan?!
Ik lig in de knoop met mezelf, ik haat het dat ik je echt graag wil...
soms kan ik me moeilijk beheersen en raak ik je stiekem aan, niemand heeft iets door en wij houden het stil.
Misschien beeld ik het mij allemaal maar in en overdrijf ik het allemaal...
je weet wel, meisjes en hun gevoelens, 't is misschien om te spelen? veel te banaal?
Maar ik voel wat ik voel... als je mij nu eens zou kwetsen of iets ergs tegen me zegt!
Dan zou het misschien wel stoppen, en is het eindelijk gedaan met dit gevoelens-gevecht!
En... als dromen mag... dan had ik je eerder ontmoet,
beiden jonger en single, op de revu fuif, en dan zou ik bij onze 2e dans niet moeten zeggen dat je dringend terug naar je vriendin moet.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 15-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
geminiActief sinds: 01-06-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verboden’ van gemini zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|