ongewis

Geert Messelis

de wind waait door je haar
alsof het vroeger was
alsof ik voor het eerst
jouw hand vastnam

je hand ligt op mijn knie
we drinken samen
en kijken naar het komende
het gaande
je vingers zijn nog elegant
maar ik tel jouw aders
onze beleefde tijd
zegt jouw hand
geniet nu het nog kan
nu we nog een wij zijn
zo vertrouwd met de gebaren
van de ander

ik hoor gekwetter
als van jonge vogels
die samen met de juf
terug van zwemmen komen

hoeveel tijd heeft het gekost
om om elkaar te groeien
we zijn twee rozelaars
die samen bloeien

tot op een dag