Even helemaal van mij

Frits Nieuwenburg

Ik zit naast je op m'n knieën,
je ligt languit op de bank,
je ochtendjas geopend en,
zie je lijfje, zo mooi slank.

M'n lippen strelen vol verlangen
de contouren van je buik,
m'n ogen dicht, verlangend, voelend,
alleen jou die ik nu ruik.

Een ongekende passie
maakt zich meester van mijn lijf,
voel een tomeloos verlangen,
ik weet gewoon niet waar ik blijf.

Je lichaam schokt bij ieder kusje,
dat ik op je lijfje geef,
voel de hitte van je huid en,
merk aan m'n handen dat ik beef.

Hoe kon ik ooit vermoeden dat
iets zo goed voelen kon,
en dat ik daardoor zonder moeite
ook m'n gêne overwon.

Je adem schokt chaotisch en ik voel,
het is nu tijd,
dat ik je meeneem in mijn wereld,
waar ik jou dan in bevrijd,

van jou ketens en je remmen,
ook al is het maar heel kort,
en jij even je kunt wanen,
dat dit nooooit meer anders wordt.