Flor

Jos VdE

De blink in je ogen, geeft een sterkte weer.
Een licht zo vel dat ik verblind wordt.
Ik zou blijven kijken.
Al word ik eeuwig belemmerd om te zien.
Verdrongen in de schoonheid die jij uitstraalt.
Hopend op één glimp van de realiteit.
Een realiteit, die alles in harmonie brengt.
Ik lijk even in evenwicht te zijn.
Alles beleeft een perfecte verhouding.
De tijd en de ruimte, mijn herinneringen en gedachten.
Onrealistisch ligt alles in één wazig punt.
Een onbekende plek waarvan jij het centrum bent, met maar één doel.
De warmte en energie opvatten van dat énigste licht.
Met maar één verlangen
De glimp de schoonheid het perfecte beeld
Mijn realiteit Flor