De lach van je ziel
de lach van je ziel
jouw steen
kende het fenomeen
van ontwijken
heb talloze keren
geprobeerd het
dwarse stukje te splijten
wilde diep
in je kijken naar
de lach van je ziel
jouw vormen spreken
in licht provoceren
dagen uit om te leren
accepteren of
voortdurend schuren
met wanhoop en pijn
pas toen het vroege zonlicht
je raakte zag ik dat in het dwarse
je ziel verrassend ontwaakte
wil melker
07/10/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Dit gedicht is het vervolg van
Mat gepolijst….06/10/2015..wil melker
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-10-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De lach van je ziel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.