Faalangstig bang
faalangstig bang
de dagen zijn
voorbijgegaan in
vele lagen van bestaan
natuurlijk was er groei
de grond geploegd
geschoond van stronk en steen
langs elkaar heen
in een verdeling die
seizoen en rol gebonden was
tot eigenheid
wat ruimte kreeg
en verder woekeren bleef
het samen schouwen
leek op houden van
liefde bleef faalangstig bang
tijd rijgt jaren
in een veranderend patroon
ieder kleurt en weeft zijn eigen droom
wil melker
13/07/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 13-07-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Faalangstig bang’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.