In dwars gebogen koppen
kilte beet onbegrip
in zongekleurde sluiers
rafelde verwachting tot angst
gebed ontwarde
geen knopen met
het vouwen van de handen
gezang weerkaatste demonisch
de vervalste melodie van
naastenliefde en toegewijd zijn
toch daalde
voortvarendheid
in dwars gebogen koppen
hun tongen spraken
de talen van elkaar
in het opgaan van de eerste zon
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 28-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘In dwars gebogen koppen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.