Hoog van de toren
had de golven
niet verwacht waarmee
je mij zou overspoelen
zij bekken schuim
met zinnen die mij
kwetsen in gevoelens
hoog van de toren
blaast jouw koude wind
mij woorden om de oren
ons voetstuk wordt
gekraakt door emoties
die zijn losgeslagen
toch samen door
het oog van de orkaan
jou laat ik nooit gaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Hoog van de toren’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.