Zo eindeloos dichtbij
heb je wegen gelopen
de paden gezien
die jij bent gegaan
ontmoette je
steels in een spiegelruit
je zwaaide en lachte
ik verwachtte je stem en
verrassing in ogen
maar herkenning bleef uit
je danste
lichtvoetig de lente
bleef ongrijpbaar voor mij
heb je adem geroken
jouw warmte en liefde
voelde zo eindeloos dichtbij
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zo eindeloos dichtbij’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.