In langzaam verval

wil melker

heb je
geen bloemen gegeven
geknakt in hun bloei

jij wilt het leven
samen voor groei
niet in langzaam verval

heb je
mijn handen geboden
warm hart en een lach

zag het ja
in je ogen de kus
kwam niet onverwacht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 27-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘In langzaam verval’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.