«»
in angst door ongeloof
het houvast is nog niet groot
door jaren van misrekening
jij ben in mij gegleden
ik heb jou aangeraakt
we hebben vroeger beiden
zeker iets niet afgemaakt
jij gaf een hand
ik je mooi gevijlde nagels
een zacht gebaar
dat je meteen verstond
ik was ontroerd
omdat er iemand iets
herkende in woorden
uit mijn grote mond
we vrijen nu de lente
met zomer in verschiet
jij hebt je helemaal gegeven
nemen kan ik je nog niet
Vrijen nu de lente
nog glibbert liefdein angst door ongeloof
het houvast is nog niet groot
door jaren van misrekening
jij ben in mij gegleden
ik heb jou aangeraakt
we hebben vroeger beiden
zeker iets niet afgemaakt
jij gaf een hand
ik je mooi gevijlde nagels
een zacht gebaar
dat je meteen verstond
ik was ontroerd
omdat er iemand iets
herkende in woorden
uit mijn grote mond
we vrijen nu de lente
met zomer in verschiet
jij hebt je helemaal gegeven
nemen kan ik je nog niet
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vrijen nu de lente’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Liefdesgedichten (liefde voor iemand)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|