INLOGGEN
«»

Vrijen nu de lente

nog glibbert liefde
in angst door ongeloof
het houvast is nog niet groot
door jaren van misrekening

jij ben in mij gegleden
ik heb jou aangeraakt
we hebben vroeger beiden
zeker iets niet afgemaakt

jij gaf een hand
ik je mooi gevijlde nagels
een zacht gebaar
dat je meteen verstond

ik was ontroerd
omdat er iemand iets
herkende in woorden
uit mijn grote mond

we vrijen nu de lente
met zomer in verschiet
jij hebt je helemaal gegeven
nemen kan ik je nog niet

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vrijen nu de lente’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.