Maar toch subtiel
ik las de woorden
in de spiegels
van je ziel
de letters niet
volledig uitgegroeid
maar toch subtiel
het kinderschrift dat
in je jeugd gebroken was
heb jij weer opgepakt
nu zijn de hoofdletters
verleden tijd en jouw
gevoel schrijft onbezorgdheid
ik lees de lach
weer in je ogen het
kind in jou is ongebroken
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Maar toch subtiel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.