Tot sporen rood

wil melker

krab ze maar
tot sporen rood
gaan spreken in
woorden wat is aangedaan

nog vloeit
bloed uit striemen
die niet in
tijd zijn meegegaan

littekens die
wij samen strelen
weer laten helen
in een nieuw ontbloot

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 22-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Tot sporen rood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.