Spiegel theatraal
wanneer jouw
stalen plaat
weer kilte praat
de kou met
blauwe lassen
niet te dichten is
open ik witheet
brand warmte in je ziel
omdat ik voor je viel
je roest in veel vergeten
toch schuurt de liefde
altijd weer het samen weten
glans maar staal spiegel
theatraal mijn blauwe lassen
zullen naadloos op jou passen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Spiegel theatraal’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.