Waar gods water erodeert
we bouwden bruggen
hingen kabels aan pilaren
wisten kloven die gescheiden
waren te verbinden
ravijnen te verkleinen
die in licht nog dieper
schijnen omdat de aarde scheurt
en donker laat verdwijnen
zo konden jij en ik
elkaar weer vinden
in een landschap
waar gods water erodeert
hebben geleerd elkaar
de hand te reiken in het
samen overbruggen rechten
wij nog altijd onze ruggen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Waar gods water erodeert’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.