Opeens stijgt stof
soms dwarrelt
zacht de wind
opeens stijgt stof
in zonnestralen
zie hoe het
in culmineren
onze ruimte steeds
meer gaat beheren
het constant cirkelen
beperkt het zicht
vormt een oog dat
ongericht je warmte vreet
realiteit vergeet
en tot een hoos zal
leiden die ongekende
schade brengt aan beiden
kom laten we die wind
gaan temmen weer dwarrelend
tot een zachte bries door onze
liefde daarop af te stemmen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Opeens stijgt stof’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.