Een vleugje tegendraads
ik raakte
aan je bladeren
een vleugje tegendraads
het intrigeerde me
ja meer dan mateloos
hoe ik ook wendde
of jouw keerde
in een steeds
opnieuw proberen
ik werd radeloos
toch groeiden we
in veel seizoenen
jouw pril werd groen
kleurde in ons stoeien
je bloem maakte mij sprakeloos
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een vleugje tegendraads’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.