Gaan voor het paradijs

wil melker

wist je vingers
kleurde nagels
las de lijnen in
de palm van je hand

voelde hartslag
zag de ringen om
je pols die tekenend
het leven vingen

juist de kleine dingen
jouw patronen in het
schonen van de dag
het knellen van de ringen

liefdevol je lijf
dat alles heeft gegeven
in warmen mocht jij niet
eens een ander zo omarmen

wij gaan voor het paradijs
dat nooit is gekomen
mag ik jou de lente geven
waar we ooit van droomden