Verijst je warme kus
strooi maar
lentewarmte
dwarrel handenvol
met sneeuw
ik smelt echt niet
mijn liefde is diepvries
ik permafrost
al eeuwen
mijn toendra's
dooien slechts
als zomerzon haar
gulheid geeft vol leven
dan jongt het wild en vreet
zich vol kan ik ook geven
maar als de herfst bronst
gooi ik de kont tegen de krib
verrijst je warme kus weer
op mijn permanent bevroren lip
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verijst je warme kus’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.