Nog donker je de ogen
was blij
met je ontwaken
alleen gekeken
voelde zo ontheemd
je zacht gebaar
het haar wat
in de war
je arm om me heen
nog donker
je de ogen maar
in hun wit zie ik
de dag ontloken
het zwarte blauw
de rood opgaande zon
die sterren doet verbleken
ons moment wordt nooit vergeten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nog donker je de ogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.