Vleugels nog gespreid
jij was de vlinder
ik het net
wist je kleuren
later pas de geuren
waar jij op viel in
het zomers bloemenbed
heb je niet gevangen
jij streek neer
rustte en bleef hangen
vleugels nog gespreid
de warmte van de zon
kon je toen langzaam kwijt
jouw toekomst
vraagt geen net
en grote mazen
jouw vrijheid kan
en mag gewoon
op liefde azen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vleugels nog gespreid’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.