Buikte tot de bodem
jouw licht
kaatste in het glas
stroopte langs
de randen
vulde in haar
volheid alle wanden
buikte tot de bodem
in wat er over was
heb je gesmaakt
met neus
en lippen
zacht gemaakt
geurde fijne
overdaad jij kwam
zo aromatisch binnen
in een warm beginnen
na intens beminnen
kwamen toch de eerste
barsten in het glas
de scherven vielen later pas
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Buikte tot de bodem’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.