Tussen eindloze benen
je ruigte
op de rots
waartegen je leunde
in uitzicht op zee
ik stond verderop
nam en passant
het doorkijkje mee
tussen eindloze benen
ze scherpte intiem
je huid liet het zien
toen je bloed ging koken
was het snel afgelopen
we zijn terug gegaan
ik raakte haar scherpte
en jouw wonden weer aan
in een teder ontbloten
we hebben samen genoten
in uitzicht op zee
de scherpte van stenen en
je eindloze benen namen we mee
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Tussen eindloze benen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.