Op eindeloze benen
in een halve zon
de schaduw
sloeg al om
op mijn balkon
zag ik je buiten
droomde me jouw hand
jij liep daar zo parmant
het rode koppie
in de wind op
eindeloze benen
ik haakte aan
jij liet me gaan
een jochie als zovele
maar je herkende toch
mijn lichte blauwe ogen nog
pofte voor jou
echt speciaal kastanjes
de eersten van dit jaar
jij genoot de zomeroogst
en mij ook zonder franjes
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Op eindeloze benen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.