Striemde rood
je nagelde
met slanke vingers
langs mijn rug
striemde rood
ons namen in mijn vel
ik las ze later terug
toen hartstocht
was beleefd en jij
je eindelijk had uitgeleefd
ik mocht het beest
weer spelen en godvergeten
lang met jouw de passie delen
je tags staan in mijn huid
hoe ik ook wend of keer
kan en wil daar nooit meer onderuit
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Striemde rood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.