INLOGGEN
«»

Oogt weer ondeugend

je oogt weer
ondeugend en kijkt
me sprookjesachtig aan

zie in je hand
de fee verschijnen die
staf en sterren laten staan

ik tovenaar
een snelle paddenstoel
met kaarsjes en zacht zicht

jij weeft weer sluierzacht
ons liefdesbed uit
stralen geel maanlicht

de open haard is stuk
alleen de kleine uurtjes
warmen zich in ons geluk

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Oogt weer ondeugend’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.