Woorden waren sprakeloos
je schreeuwde stilte
mijn woorden
waren sprakeloos
alleen mijn handen
konden je bedaren
in ervaren van verdriet
maar ik was er niet
beeld en woorden
konden je niet aarden
je was alleen
miste schouder en
die warme arm om je heen
toch ben ik gekomen
in de onrust van je nacht
we bevochten samen al je dromen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Woorden waren sprakeloos’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.