Borsten zonder houders

wil melker

je schoonheid
was klassiek
sprak de talen
als geen ander
alleen je lichaamstaal
gaf reden tot paniek

je wond de media
al middelvingerend
heel losjes om de pols
antwoordde ondeugend
en gedreven spits op
hun brutale calls

rechtte schouders
decolleteerde
borsten zonder houders
maar boog in afscheid
steeds de rug in een
veel te snelle vlucht

zag je de laatste keer
ze vraten weer
de kleren van je lijf
jij kon er niet meer tegen
liet ze begaan dat was
het einde van jouw wereldbaan