Je koude lijf
je rotst
en brandingt
veel te vroeg
je koude lijf golft
al de warme kusten
zag het schuim
waarin je overslagen
rusten toen zij de
hete stranden kusten
met de afgelopen winterkou
de onverlaat die
nog een pootje baadt
trekt zich snel weer terug
de kilte is door tijdgebrek
van lentes zon nog niet gevlucht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 19-04-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je koude lijf’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.