INLOGGEN
«»

Je koude lijf

je rotst
en brandingt
veel te vroeg
je koude lijf golft
al de warme kusten

zag het schuim
waarin je overslagen
rusten toen zij de
hete stranden kusten
met de afgelopen winterkou

de onverlaat die
nog een pootje baadt
trekt zich snel weer terug
de kilte is door tijdgebrek
van lentes zon nog niet gevlucht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 19-04-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Je koude lijf’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.